Δευτέρα 17 Αυγούστου 2009

* H κούκλα *


" Με κοιτούσε πολύ ώρα! Ήθελα να μου μιλήσει! Δεν το έκανε ..απλά στεκόταν δίπλα μου!

Την έβλεπα με την άκρη του ματιού μου, να κάθεται και να με χαζεύει!

Ξαφνικά γυρνώ το κεφάλι μου προς το μέρος της και για μια στιγμή φάνηκε σαν να τρόμαξε.

Μου αρέσει αυτό να το κάνω στους ανθρώπους, που με παρατηρούν .

Η ώρα είχε περάσει και έπρεπε να φύγω.. Σηκώθηκα, φόρεσα το μπουφάν και εκείνη εξακολουθούσε να με κοιτά ... ένιωθα δυο μάτια να είναι καρφωμένα πάνω μου συνεχώς.

Παίρνω τον καπνό από το τραπέζι, τα κλειδιά και προχωρώ προς την έξοδο.

Τότε ακούω μια φωνή να λέει : Μείνε , δεν θέλω να φύγεις !

Γυρίζω και την αγκαλιάζω! Όσο πέρναγαν τα δευτερόλεπτα, η αγκαλιά γινόταν και πιο σφιχτή, το πάθος φούντωνε, την ήθελα όλο και πιο πολύ!!

Είναι πολύ λίγες οι φορές που έχω νιώσει έτσι στη ζωή μου! Μια από αυτές είσαι εσύ! Το ξέρεις κι ας μην το δείχνεις.. Το ξέρω ότι το ξέρεις και αισθάνεσαι πιο όμορφα έτσι! "

................................................................................................Τhe end...................

3 σχόλια:

Hfaistiwnas είπε...

Μερικές φορές δεν χρειάζεται καν να μιλήσεις για να καταλάβεις τον άλλο..

Kος Μηδενικός είπε...

Έρωτα...ερωτά μου...έρωτα...αχχχχχ!!!! Χαχαχα!! Άσε με και εμένα να σε πάρω λίγο στην καζούρα!!! Πάντα τέτοια! Πάθη και έρωτες...και σιωπηρές στιγμές αγάπης...

musicbug είπε...

Den paizei, valtos eisai esy simera!!! Eyxaristw poly pou me ekanes skata mesimeriatika:-p Teleio to kommataki, panemorfi i koukla!
Kali vdomadaaaaaaa