* Αν με χάσεις...*

H παραμονή μου στην Αθήνα τον τελευταίο 1,5 μήνα μου έκανε καλό διότι είχα μια "αποχή" από τα στρατιωτικά μου καθήκοντα. Η αλήθεια είναι πως θυμάμαι τις πρώτες μέρες που είχα πάει στη Ρόδο και πως ήταν τα πράγματα .

Προχθές που ξαναπήγα για να πάρω τα πράγματα μου και να την κάνω προς τα επάνω , με αντιμετώπισαν όλοι, λες και ήμουν το δικό τους παιδί ..από τον λοχία μέχρι και τον διοικητή. Σαν να έβλεπαν στο πρόσωπο μου το άτομο που τους έβγαλε πολλές φορές από τη δύσκολη θέση όταν δεν είχαν κόσμο για υπηρεσίες, όταν είχαν δουλειά στο πρώτο γραφείο και έπρεπε κάποιος να γράψει , όταν εκτελούσα χρέη οργάνου στο λόχο με αποτέλεσμα να τρέχω στη φρουρά , στην αλλαγή της σκοπιάς κλπ κλπ. Αφού λοιπόν πήρα τα απαραίτητα χαρτιά έπεσαν οι χειραψίες και οι ευχές: καλό υπόλοιπο θητείας , σου εύχομαι να πάνε όλα όπως τα θέλεις και σε ευχαριστούμε πολύ, μπήκα στο αυτοκίνητο και την έκανα για αεροδρόμιο.

Αύριο ξεκινάει το τρίτο και τελευταίο μέρος της θητείας μου.. Αυτή τη φορά πιο "έμπειρος" και με διαφορετική σκέψη αφού σε λίγο καιρό όλα αυτά θα έχουν τελειώσει.!

Επομένως για άλλη μια φορά θα σας ευχηθώ να είστε καλά και να περνάτε όσο μπορείτε καλύτερα!!

υ.γ : Ζητώ συγγνώμη έστω και από εδώ σε αυτά τα παιδάκια που τους έχω ταλαιπωρήσει αυτό το χρονικό διάστημα, εξάλλου γνωρίζουν ότι είμαι ολίγον δύσκολο άτομο, τώρα και με τον ανάδρομο Ερμή( άσχετο :-Ρ) χειροτερεύει η κατάσταση..!